Fagot

Fagot jest zbudowany z dwóch drewnianych rur o łącznej długości ponad 250 cm, połączonych tzw. kolankiem. Wyposażony jest w podwójny stroik, podobnie jak obój, i metalowe klapy. Za pomocą stroika powietrze wdmuchuje się do metalowej rurki zwanej esem. Długa tuba instrumentu sprawia, że dość łatwo jest na nim grać.

Fagot — instrument dęty drewniany

Jest to instrument o dużych możliwościach ekspresyjnych i specyficznym brzmieniu, z którego można wydobyć zarówno bardzo wysokie, jak i bardzo niskie dźwięki. Niekiedy kompozytorzy pisali na fagot partie solowe o charakterze komicznym. Najsłynniejszym solem fagotowym jest Początek Święta Wiosny Igora Strawińskiego. Ważne koncerty na fagot pisali Wolfgang Amadeusz Mozart, Antonio Vivaldi i Carl Maria von Weber. Wczesne fagoty nazywane dulcianami były popularne w renesansie i baroku. Nie miały one klap lecz otwory zatykane bezpośrednio palcami i były robione z jednego kawałka drewna. Basową odmianą fagotu jest kontrafagot, skonstruowany w XVII wieku. W orkiestrze symfonicznej wykorzystywany jest wtedy, gdy potrzebne jest osiągnięcie specjalnego, bardzo niskiego brzmienia. Kontrafagotu używali Maurice Ravel, Claude Debussy i Alban Berg.

W naszej księgarni muzycznej Alenuty znajdziesz mnóstwo propozycji nut na fagot zarówno dla początkujących jak i zaawansowanych, fagot solo i z akompaniamentem, szkoły na fagot i ćwiczenia do nauki gry na fagocie a także utwory skomponowane na recitale i występy koncertowe.