Karol Szymanowski: Dziewięć preludiów op. 1 - nuty na fortepian

Publikacja zawiera preludia na fortepian, nuty dla średnio-zaawansowanych.

Większość preludiów wydanych w roku 1906 przez Spółkę Nakładową Młodych Kompozytorów Polskich jako opus 1 skomponował Szymanowski w wieku zaledwie 18 lat, jeszcze przed przyjazdem do Warszawy na studia u Zygmunta Noskowskiego. Cykl ten stanowi jedyne zachowane dzieło kompozytora spośród jego stosunkowo licznych młodzieńczych dokonań twórczych pochodzących z lat 1899–1890. Powstały wówczas pierwsze etiudy fortepianowe i pieśni, a także dwie sonaty fortepianowe: g-moll i fis-moll jedna skrzypcowa E-dur; rękopisy tych utworów niestety zaginęły.

Preludia op. 1 wskazują na wyraźne nawiązania do wzorów Chopina i wczesnego Skriabina. Dotyczą one przede wszystkim kształtowania formy i faktury fortepianowej, a także ekspresji – głównie o charakterze lirycznym. Niemal wszystkie miniatury, z wyjątkiem trzeciego Preludium Des-dur, utrzymane są w tonacjach molowych i powolnych tempach. Szymanowski kształtuje przebieg na zasadzie przetwarzania jednego, początkowego motywu, stosując przy tym niekiedy polirytmię oraz bogatą ornamentykę. Cykl ten świadczy o poszukiwaniu przez kompozytora nowych środków harmonicznych, wywodzących się z przyswojenia norm późnoromantycznego języka muzycznego; nierzadko mamy tu więc do czynienia z wykorzystaniem chromatyki i zachwianiem relacji funkcyjnych między akordami. W jednolitym wyrazowo, przepełnionym nastrojem powagi i nostalgii cyklu, wyróżnia się dramatyczne Preludium d-moll nr 5, wymagające od pianisty wirtuozowskiego kunsztu. W trzech preludiach (nr 3, 4 i 6) można dostrzec inspiracje Tristanem i Izoldą Richarda Wagnera, co przejawia się nie tylko w sferze harmoniki i faktury, lecz także – w trzeciej z wymienionych miniatur – wyraźną reminiscencją motywu Wstępu do tego dramatu muzycznego. Za najbardziej oryginalne uważane jest ostatnie Preludium b-moll, w którego stylu, oddalającym się już od wzorów chopinowskich i skriabinowskich, odnajdujemy zapowiedź impresjonistycznego nurtu w twórczości Szymanowskiego.

Preludiami op. 1 zachwycał się m. in. Artur Rubinstein. Wspominając chwilę, gdy w roku 1904 przeglądał manuskrypty tych utworów, w swych pamiętnikach napisał: „Nie sposób opisać naszego zdumienia po zagraniu kilku pierwszych taktów Preludium. Tę muzykę pisał mistrz! Gorączkowo przeczytaliśmy wszystkie rękopisy, a nasz entuzjazm i podniecenie rosły, w miarę jak uświadamialiśmy sobie, że oto odkrywamy wielkiego polskiego kompozytora!”

Spis utworów:
Preludium h-moll op. 1 nr 1
Preludium d-moll op. 1 nr 2
Preludium Des-dur op. 1 nr 3
Preludium b-moll op. 1 nr 4
Preludium d-moll op. 1 nr 5
Preludium a-moll op. 1 nr 6
Preludium c-moll op. 1 nr 7
Preludium es-moll op. 1 nr 8
Preludium b-moll op. 1 nr 9

Tytuł: 9 preludiów op.1 na fortepian z 'Dzieł Karola Szymanowskiego' pod red. T. Chylińskiej, Dz. 13
Autor: Karol Szymanowski
Instrument: fortepian
Stopień trudności: dla średnio-zaawansowanych
Notacja muzyczna: zapis nutowy
Seria: Szymanowski, Dzieła Separaty
Wydawnictwo: PWM
Format: 20 stron, N4 stojący (235x305 mm), oprawa miękka
Język wydania: angielski, polski
ISBN / ISMN: 8322430809
Kod wydawcy: 9329