Ignacy Feliks Dobrzyński: Dwa nokturny na fortepian

Publikacja zawiera dwa nokturny Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego. Nokturn A-dur powstał w 1846 roku i należy do grupy utworów skomponowanych przez kompozytora podczas jego podróży artystycznej po miastach niemieckich. Były to koncerty i spotkania promujące twórczość Dobrzyńskiego. Nokturn ukazał się drukiem w Berlinie jako op. 52 razem z króciutkim mazurkiem. Forma utworu jest oparta na typowym dla tego gatunku schemacie A-B-A1 z dość rozbudowanym epilogiem. W części A kompozytor wykorzystał jako podstawę melodii jednotaktowy motyw w rytmie mazurkowym, który połączył z często stosowanym w nokturnach basem prowadzonym w szeroko rozłożonych akordach. Udało mu się w ten sposób uzyskać specyficzny sielankowy nastrój. Brzmienie, typ melodyki, faktura, a przede wszystkim ornamenty pojawiające się w dalszym przebiegu utworu przywodzą tu na myśl wczesną twórczość Fryderyka Chopina. Ożywiona w wyrazie, akordowa, utrzymana w tonacji fis-moll i jednostajnym trójkowym rytmie część B Nokturnu budzi skojarzenia z częścią środkową Chopinowskiego Nokturnu As-dur op. 32 nr 2. Po krótkim łączniku jako repryza powraca początkowy fragment części A, przechodzący następnie w epilog, w którym kompozytor splata ze sobą motywy obu kontrastujących części.
Trudno ustalić okoliczności i datę powstania drugiego Nokturnu zawartego w tej publikacji. Został on wydany pośmiertnie (w 1868 roku, w Warszawie). Nokturn opatrzony jest dedykacją: Wielmożnej Pannie Wandzie Miecznikowskiej. Określenie tonacji zasadniczej utworu jest problematyczne – rozpada się on bowiem na dwie kontrastujące, tonalnie i wyrazowo, części oddzielone długą cezurą. Po niespokojnym, pełnym emocji i wyraźnie zakończonym epizodzie w tonacji f-moll (zbudowanym w formie A-B-A1, z częścią B w As-dur) następuje dość nieoczekiwanie zupełnie nowy materiał w tonacji F-dur; utrzymany w wolniejszym tempie i bardzo stonowany w wyrazie pełni rolę swoistego post scriptum, obszernego i uspokajającego muzycznego komentarza do poprzedniego fragmentu.  
Obydwa Nokturny Dobrzyńskiego mogą stanowić uzupełnienie repertuaru zarówno pianistów profesjonalnych, jak i bardziej zaawansowanych amatorów zainteresowanych dziewiętnastowieczną muzyką salonową. Mogą zarówno wzbogacić programy koncertów i audycji, szczególnie tych poświęconych muzyce polskiej, jak i trafić do programów nauczania średnich szkół muzycznych. Niniejsze opracowanie powstało na podstawie pierwodruków. Propozycje palcowania w obu utworach i pedalizacji w Nokturnie A-dur pochodzą w całości od redakcji, pozostałe redakcyjne oznaczenia wykonawcze podane zostały w nawiasach.   

Tytuł: Dwa nokturny na fortepian
Autor: Ignacy Feliks Dobrzyński
Stopień trudności: dla średnio-zaawansowanych i zaawansowanych
Instrument: fortepian
Notacja muzyczna: zapis nutowy
Wydawnictwo: PWM
Format: 24 strony, N4, miękka oprawa
Język wydania: polski, angielski
ISBN / ISMN: 9790274033712
Kod wydawcy: 12794